
yılların karanlığını aydınlatırcasına
yüzüme vuran güneşin ışığı mı?
bir perde kalkıyor üzerimden
kalın koyu bordo bir perde.
alabildiğine özgürlük ,
alabildiğine mavilik,
alabildiğine beyaz,
adım atıyorum.
hayır koşuyorum.
mavinin derinliğinde kaybolurcasına,
coşuyorum, beyaz dalga köpükleri gibi.
aştım karanlığı,yakaladım yaşamın
mor alevler saçan ışığını.
belgin uğrayan
09.07.2013 / 15:30
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder